ปุรพษาฒ, บุรพอาษาฒ, บุพพาสาฬหะ หมายถึง [-สาด, บุบพะอาสาด, บุระพะอาสาด, บุบพาสานหะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๐ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปปากนกหรือช้างพลาย, ดาวสัปคับช้างหรือ ดาวราชสีห์ตัวผู้ ก็เรียก.
น. บุระ. (ป.).
ว. บุราณ, โบราณ. (ป., ส.).
น. ชื่อคัมภีร์ในศาสนาฮินดู.
[ปุริมมะพันสา, ปุริมพันสา] ดู บุริมพรรษา.
ว. เป็นเครื่องนําหน้า, เป็นอารมณ์, เป็นหัวหน้า. (ป., ส.).
น. พราหมณ์ที่ปรึกษาของพระมหากษัตริย์ในทางนิติ คือขนบธรรมเนียมจารีตประเพณี. (ป., ส.).
ดู ปุงลิงค์, ปุงลึงค์.